(ရန္ကုန္ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ရဲ႕)ဘဲြ႔ႏွင္းသဘင္ (မဟုတ္ပါ)တစ္ခုမွာ ဘဲြ႔ရေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ဘီလ္ကိတ္က ဒီလိုအၾကံဥာဏ္ေပး ေဟာေျပာခဲ့ပါတယ္။
၁) လူ႔ဘဝက မမွ်တဘူး။ ဒါကို လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။
၂) ဒီေလာကက ကိုယ့္ေလးစားၾကည္ညိဳမႈကို အသိအမွတ္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး။ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈကို အရင္လုပ္ ျပီးမွ ကိုယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ဆန္းစစ္ဖို႔ ေလာကၾကီးက ပိုေမွ်ာ္လင့္တယ္။
၃) ေက်ာင္းကေနခြါတာနဲ႔ လခေကာင္းမရႏိုင္ဘူး။ ခ်က္ခ်င္း ဟမ္းဖုန္းခ်ိတ္ထားတဲ့ ကြပ္ကဲသူ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ႏွစ္ခုစလံုးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မွ ရႏိုင္တယ္။
၄) ေက်ာင္းက ဆရာေတြကို ဆိုးတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ထင္ခဲ့ရင္ တစ္ေန႔ခင္ဗ်ားတို႔ ကုမၸဏီသူေဌးေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ သိလိမ့္မယ္။ သူေဌးေတြက အလုပ္ကို အေၾကြးမထားဘူး။
၅) ဟမ္ဘာဂါဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္လို႔ ကိုယ့္ကို အသံုးမက်ဘူးလို႔ မထင္နဲ႔။ ခင္ဗ်ား ဘိုးဘြားေတြက ဟမ္ဘာဂါအလုပ္အတြက္ အဓိပၸါယ္တစ္ခု ဖြင့္လိုက္မယ္။ အဲဒါက “အခြင့္အေရး” တဲ့။
၆) ခင္ဗ်ား ဘာမွျဖစ္မလာတာ ခင္ဗ်ားမိဘေတြရဲ႕ အမွားမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အမွားအတြက္ ေဒါသထြက္မေနနဲ႔။ အမွားထဲက သင္ယူပါ။
၇) ခင္ဗ်ားမေမြးဖြားခင္ ခင္ဗ်ားမိဘေတြက အခုလိုထိုင္းမိႈင္းေနတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ အခုလို ထိုင္းမႈိင္းရတာက ခင္ဗ်ားအသံုးစရိတ္အတြက္ ရွာေနလို႔၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္ရလို႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ္ေၾကာင္း အေျပာၾကီးတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕စကားကို နားေထာင္ေနရလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားမိဘတို႔ေခတ္က ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ အပူပိုင္းဇံုသစ္ေတာကို ခင္ဗ်ား ျပဳျပင္ကယ္တင္ဖို႔ မၾကိဳးစားခင္ ခင္ဗ်ားရဲ႔ အိပ္ရာကို အရင္သန္႔ရွင္းလိုက္ပါ။
၈) ေက်ာင္းမွာ ႏိုင္သူနဲ႔ ႐ႈံးသူဆိုတာရွိတယ္။ ဘဝမွာ မရွိဘူး။ ေက်ာင္းက ခင္ဗ်ားကို အခြင့္အေရး မျပတ္ေပးျပီး အေျဖမွန္ရဖို႔ ရွာခိုင္းလိမ့္မယ္။ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘဝမွာေတာ့ ဒီလိုမရွိဘူး။
၉) တီဗီြထဲ သရုပ္ေဆာင္တာေတြက တကယ့္ဘဝေတြ မဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ဘဝက လူတိုင္း ေကာ္ဖီဆိုင္ကို ေက်ာခုိင္းျပီး အလုပ္ထဲ ဝင္ရတာခ်ည္းပဲ။
၁ဝ) စာဂ်ပိုးေတြကို တေလးတစား ဆက္ဆံပါ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ဆီမွာ ခင္ဗ်ား အလုပ္လုပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္။
၁၁) လူ႔ဘဝမွာ သင္ၾကားခ်ိန္ကာလ မသတ္မွတ္ဘူး။ ပိတ္ရက္မရွိဘူး။ ဘယ္အလုပ္ရွင္ကမွ ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္တာကုိ ညႇိႏိႈင္းေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အားလပ္ခ်ိန္ကို အသံုးျပဳပါ။
No comments:
Post a Comment