တစ္ခါက ေတာသားတစ္ေယာက္ဟာ ၿမိဳ႕တက္လာတယ္။ သူဟာ ၿမိဳ႕က
အေဆာက္အဦအျမင့္ႀကီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး အထပ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ
ေရတြက္ေနေလရဲ႕။ အဲဒီမွာ ၿမိဳ႕သား လူလည္ တစ္ေယာက္ေရာက္ခ်လာၿပီး.... ....
( ၿမိဳ႕သား)။ ။ “ဒီမွာ၊ ဒီမွာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမိဳ႕မွာ အေဆာက္အဦးေတြကို
ဒီလို ေရတြက္ခ်င္တိုင္း ေရတြက္လို႕မရဘူးဗ်။ အထပ္ တစ္ထပ္ကို 100 ႏႈန္းနဲ႕
ေရရတယ္။ အခု ခင္ဗ်ား ေရထားတာ ဘယ္ႏွစ္ထပ္ ေရ ၿပီးၿပီလဲ”။
(ေတာသား) ။ ။ “ေၾသာ္၊ ကၽြန္ေတာ္ 10 ထပ္ပဲ ေရရပါေသးတယ္”။....
( ၿမိဳ႕သား)။ ။ “ဒါဆို ကၽြန္ေတာ့္ကို 1000 ေပး။ ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္
ေရတြက္ခြင့္ လက္မွတ္ေပးခဲ့မယ္။ ဒါနဲ႕ ေတာသားဟာ ၿမိဳ႕သားကို ပိုက္ဆံ 1000
ေပးလိုက္ၿပီး သူေတြးေနတာက
“ ေၾသာ္၊ ၿမိဳ႕သားမ်ား လည္တယ္ လည္တယ္နဲ႕ ငါနဲ႕ေတြ႕ေတာ့ ခံလိုက္ရတာပဲ။
ဟီးဟီးဟီး................ .. ငါကျဖင့္ 15 ထပ္ ေလာက္ေတာင္ ေရၿပီးၿပီ ”
တဲ့။ း)
လြဲခ်က္
စံုေထာက္ရွားေလာ့ဟုမ္းနွင့္ သူ့မိတ္ေဆြ ဂြ်န္တို ့နွစ္ေယာက္
ခရီးထြက္လာၾက၏။သူတို ့ကမ္းေျခတြင္ အစားအေသာက္မ်ားစားေသာက္ျပီးေသာ
အိပ္စက္ၾက၏။ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ရွားေလာ့က “ကဲ ဂြ်န္ထစမ္းပါအံုး
မိူးေပၚကိုၾကည့္လိုက္စမ္းဘာျမင္
ရွားေလာ့ရယ္““ကဲ အဲဒီၾကယ္ေတြကို ၾကည့္ျပီး ခင္ဗ်ားဘာေျပာနိုင္လဲ“ ဂြ်န္က
ခဏစဥ္းစားလိုက္ျပီး “အင္း နက္ခက္ေဗဒ အရဆိုရင္ ဒီစၾကၤာ၀ဌာထဲမွာ
ၾကယ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရွိမယ္
အဲတစ္နညး္ဆိုရင္ျဂိဳလ္ေတြေျမာက္
ဒီေလာက္မ်ားတဲ ့ျဂိဳလ္ေတြမွာ တစ္ျဂိဳလ္ျဂိဳဴလ္မွေတာ့
သက္ရွိေတြရွိနိုင္တယ္...အဲနိွု
မေန့ကအိမ္မွာအိပ္တဲ ့အရသာဟာ ဒီေန့ၾကယ္ေတြေအာက္မွာ အိပ္တဲ ့အရသာကို
မမွီၤတာအမွန္ပဲ“ ရွားေလာ့က အံ့ၾသစြာျဖင့္ “က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကို
ဒီေလာက္တံုးမယ္လို ့မထင္ဘူးဗ်ာ ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္တံုးတာပဲ
က်ဳပ္တုိ့ရြက္ဖ်င္တဲ အခုိးခံရျပီဗ်“
မင္းတို႕ပဲ စြမ္းသလား
ႏိုင္ငံရပ္ျခားက တိုးရစ္စ္ တစ္ေယာက္ဟာ ေဒလီ နဲ႕ အက္ဂရာမွာ သူ႕ကို
လိုက္ပို႕ဖို႕ အိႏၵိယ ဧည့္လမ္းညႊန္ တစ္ေယာက္ကို ငွားပါတယ္။ ေဒလီက
ခံတပ္နီၾကီး ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဗိသုကာ လက္ရာေတြကို သေဘာက်လို႕
ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ၾကာေအာင္ ေဆာက္ရသလဲ လို႕ေမးပါတယ္။ ဧည့္လမ္းညႊန္က “ႏွစ္ ၂၀
ၾကာပါတယ္။” လို႕ ျပန္ေျဖပါတယ္။
“မင္းတို႕ အိႏၵိယက ေကာင္ေတြ ငပ်င္းေတြပဲ။ ငါတို႕ တုိင္းျပည္မွာ
ဒါမ်ိဳးေဆာက္ရင္ ၅ ႏွစ္နဲ႕ ျပီးတယ္။” လို႕ တိုးရစ္စ္က ျပန္ေျပာပါတယ္။
အက္ဂရာကို ေရာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ တာ့ဂ်္မဟာရ္ ဂူသခ်ၤိဳင္းၾကီးရဲ႕
အလွအပေတြကို သေဘာက်လို႕ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ ေဆာက္ရသလဲလို႕ ေမးျပန္ပါတယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ “ဆယ္ႏွစ္ပဲ ၾကာပါတယ္။” လို႕ ဧည့္လမ္းညႊန္က ျပန္ေျဖပါတယ္။
“မင္းတို႕ အိႏၵိယကေကာင္ေတြ အလုပ္လုပ္တာ အေတာ္ေႏွးတာပဲ။ ငါတို႕ဆီမွာ
ဆိုရင္ ဒီလို အေဆာက္အဦးမ်ိဳးကို ၂ ႏွစ္ခြဲနဲ႕ ေဆာက္လို႕ ျပီးတယ္။” လို႕
တိုးရစ္စ္က ေျပာျပန္ပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႕ တိုးရစ္စ္ဟာ သူသေဘာက်သမွ် အေဆာက္အဦးတိုင္းကို သူတို႕
တိုင္းျပည္မွာ ဆိုရင္ အခ်ိန္ ၄ ပံု ၁ပံုေလာက္ သံုးရင္ ျပီးတယ္
ဆိုျပီးေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူတို႕ဟာ ေဒလီက ကူတပ္ မိုင္နာ
တာဝါၾကီး ကို ေရာက္လာပါတယ္။ တိုးရစ္က “ဒါဘာၾကီးလဲ” လို႕ ေမးေတာ့
ဧည့္လမ္းညႊန္က “မသိဘူး။ မေန႕က ညေနကအထိေတာ့ ဒါၾကီး မရွိေသးဘူး။” လို႕
ျပန္ေျဖ လိုက္ပါတယ္။
ေျပာထားေလ
နာမည္ႀကီး စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ တစ္ခုက အလြန္အင္မတန္မွ ကို
ရက္စက္ေသာ လူသတ္သမားတစ္ေယာက္ကို အလိုရွိေနတဲ့အတြက္ လူေရြးခ်ယ္ၾကပါတယ္ ။
ေနာက္ဆံုး ဆန္ခါတင္ အေနနဲ႔ ေယာက်ၤား ၂ ေယာက္နဲ႔ မိန္းမ ၁
ေယာက္ကိုေရြးခ်ယ္လို႕ရၾကတာေပါ့ေ
အဲဒီေတာ့ ေနာက္ဆံုး စမ္းသပ္မႈ အေနနဲ႔ သူတို႕ ၃ ေယာက္ကို စစ္ေဆးၾကတာေပါ့ ။
ပထမဆံုး ေယာက်ၤားကို ဗလာက်ည္ဆန္ေတြ ပါတဲ့ ေသနတ္ တစ္လက္ေပးၿပီး
တစ္ဖက္အခန္းမွာ ရွိတဲ့ သူ႕မိန္းမကို သြားသတ္ခိုင္းပါတယ္ ။
အဲဒီ လူက ခါးခါးသီးသီးကို ျငင္းပါတယ္ .. သူ႕မိန္းမကို သူ မသတ္ရက္ပါဘူးတဲ့ ...။
ဒုတိယ တစ္ေယာက္ကလဲ ဒီလိုပဲ ကိုယ့္မိန္းမေတာ့ ကိုယ္ မသတ္ႏိုင္ပါဘူးလို႕ပဲ
ျငင္းပါတယ္ ..။
အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အမ်ိဳးသမီး အလွည့္ေရာက္လာတာေပါ့
အမ်ိဳးသမီးကိုေျပာတယ္ .. ဒီေသနတ္ကို ယူသြားၿပီး ခင္ဗ်ား ေယာက်ၤားကို
ပစ္သတ္လာခဲ့ပါေပါ့ ..
အမ်ိဳးသမီးက အခန္းထဲ ၀င္သြားတယ္
အခန္းထဲက ဆူဆူညံညံ အသံေတြ ၾကားရၿပီး အမ်ိဳးသမီးက ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ ျပန္ထြက္လာတယ္
အျပင္က အရာရွိေတြကို စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္
ရွင္တို႕က ဗလာက်ည္ဆန္ေတြ ဘာလို႕ထည့္ထားတာလဲ .. အမေလးမနည္းကို ရိုက္သတ္ခဲ့ရတယ္
No comments:
Post a Comment