လူတစ္ေယာက္ဟာ ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ႔မဲ႔ ျမည္းတစ္ေကာင္ရဲ႕အျမီးကို ဆြဲျပီး ေခ်ာက္ႏႈတ္ခမ္းေပၚ
ကိုဆြဲတင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနသတဲ႔..။ ဒါေပမဲ႔...ျမည္းကလည္း ေၾကာက္လန္႕တၾကား
ရုန္းကန္ေနေတာ႔ သူပါ ေခ်ာက္ထဲက်မလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင္႔ ဆြဲမတင္ျဖစ္ေတာ႔ပဲ
ေနာက္ဆံုးမွာ လြတ္ခ်လိုက္ရသတဲ႔.....။
“ တကယ္ေတာ႔ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကိုရတယ္ဆိုတာ တစ္ခုလံုးကို ရတာ မဟုတ္ဘူး...ေလ ။ ”
..............................
သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ....
Online မွာ ေတြ႔ရေသာ ကၽြန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ
ေတာ္ၾကပါတယ္..။
တခ်ိဳ႕ေတြက အလြန္ကို ေတာ္ၾကပါတယ္..။
တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ႔ ေတာ္ေနတဲ႔ သူေတြကို ၾကည္႔ျပီး အတုယူၾကတယ္..။
တခ်ိဳ႔ေတြက်ေတာ႔ ေတာ္ေနတဲ႔ သူေတြကို ၾကည္႔ျပီး အားက်ၾကတယ္...။
တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ႔ ေတာ္ေနတဲ႔ သူေတြကို ၾကည္႔ျပီး အားငယ္ၾကတယ္....တဲ႔...။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ကၽြန္ေတာ္ အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခု ေျပာျပပါ႔မယ္..။
(၁၀) တန္းတုန္းက ကၽြန္ေတာ္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ စာျပိဳင္ဖက္ ။
သူက ပိုေတာ္ပါတယ္..။ (၁၀) တန္းေရာက္လို႔ ေက်ာင္းကထြက္ျပီး အျပင္ေျဖဖို႔
က်ဴရွင္တတ္ေတာ႔
လည္း အတူတူပဲ..။ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္က ေရစက္ပါတယ္ ေျပာရမယ္..ဘာလုပ္လုပ္ အျမဲေတြ႕ေနတတ္
တယ္..။
သူ႕ နာမည္ “ စိုင္မြန္ေဇလင္း ” လို႔ေခၚတယ္..(
ေခ်ာတယ္ေနာ္..ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက...ဤ
ကား....ေၾကာ္ျငာ..။) ဘာသာစံုမွာ ထူးခၽြန္တယ္..။ တတ္တဲ႔က်ဴရွင္က
ဘာသာရပ္တိုင္းရဲ႕ လစဥ္စာေမးပြဲ
မွာ နံပါတ္ (၁) ခ်ည္းပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဒီလိုပါပဲ..။
ဆရာေတြအားလံုးကလည္း သူကို ေတာ္ေတာ္ ေမွ်ာ္မွန္းထားတာပါ ။
ဘာသာစံုပါလာႏိုင္တယ္ေပါ႔ေလ..။ တကယ္လည္း သူၾကိဳးစားပါတယ္.။
ဒါေပမဲ႔..ကၽြန္ေတာ္ အေပၚမွာ ေျပာခဲ႔တဲ႔ ပံုျပင္ေလးလို “
တစိတ္တပိုင္းကိုရတာ တစ္ခုလံုးကို ရတာ မဟုတ္ဘူး ”ဆိုတာ သူ သေဘာ
မေပါက္ခဲ႔ဘူး..။
ေအာင္စာရင္းေတြထြက္ အမွတ္စာရင္းထုတ္ရလို႔ သြားထုတ္ျပီးေတာ႔ သူ
မ်က္ရည္ေတြ ဒုတိယ အၾကိမ္ မ်က္ရည္ေတြက်တယ္..။ ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ႔ ေနာက္မွ
ဘာမွ မပါလို႔ ပထမ အၾကိမ္ မ်က္ရည္ေတြ က်ရတယ္..။ သူ႕အမွတ္ေတြ
ဆိုးဆိုးဝါးဝါး နည္းေနတယ္..။ သူ႕ကိုယ္သူလည္း မယံုႏိုင္
ဘူး...ကၽြန္ေတာ္တို႔ လည္း မယံုႏိုင္ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္..။
ဒါနဲ႔.....ကၽြန္ေတာ္တို႕တုန္းက တကၠသိုလ္ေတြက ပိတ္ထားလို႔
ဒဂံုတကၠသိုလ္ပဲတတ္ေတာ႔ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ေမဂ်ာ စကြဲတယ္..။ ေနာက္..ကၽြန္ေတာ္
အိမ္က ကားပစၥည္းအလုပ္ကိုပဲ ဝိုင္းလုပ္ျပီး
(တကယ္ေတာ႔ လုပ္တယ္ဆိုျပီး မုန္႕ဖို႔ ရေအာင္ ေယာင္တာပါ..။) သူကေတာ႔
အိမ္မွာ ေယာင္ဝါးဝါးပါပဲ။
ဒါလိုနဲ႔ ..အရင္လို တတြဲတြဲ မေနျဖစ္ၾကေပမဲ႔....၃ ရပ္ကြက္ေလာက္ပဲျခား ၊
အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ႔ ေတြ႕ျဖစ္ပါတယ္..။ ဒီလိုနဲ႔ မေတြ႕ျဖစ္တာ ၂
လေလာက္ၾကာျပီးမွ သူနဲ႔
ေတြ႕ေတာ႔ ....“ မင္း..ဘာေတြလုပ္ေနလဲ..။” လို႔ေမးမိတယ္..။
“ ေအးကြာ..ငါ႕ကို ငါ႔အကိုက စင္ကာပူ
ကေနလွမ္းေခၚေနတယ္..။မသြားခ်င္ေ
အဆင္သင္႔ မျဖစ္ေသးဘူး...။”
“ အမ္...မင္းက ဘာအဆင္သင္႔ မျဖစ္ေသးတာလဲ...။”
“ ဒီလိုေလကြာ...စင္ကာပူ ကေကာင္ေတြက အရမ္း Bright ျဖစ္တယ္ေလကြာ..။
သူတို႕နဲ႔ယွဥ္ႏိုင္ဖို႔ ...
ငါ..Eng; ေတြ ၊ Computer ေတြေလ႕လာရဦးမယ္ေလ..။ ဒါေတြလိုေသးတယ္ေလကြ..။ ”
“ အင္းေလ..ေလ႔လာေပါ႔ကြ...။ ”
ကၽြန္ေတာ္ဒါပဲေျပာခဲ႔ပါေသးတယ္..
ေနာင္ ၆ လၾကာေတာ႔ ...သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ေတာ႔ သူမွာ မျပည္႔ေသးဘူး...။
ေတာင္ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္လို႔ ေတြ႕ေတာ႔လည္း သူ႕ကိုယ္သူ အားမရေသးဘူး..။
ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္က အိမ္မွာလည္း ေယာင္ေတာင္ေတာင္ အတူတူဆိုျပီး
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္
နဲ႔ မေလးရွား သြားတာမွာ ေရာေယာင္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ပါ
မေလးရွားေရာက္လာခဲ႔တယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ဖူးဘူးေလ..။
အိမ္မွာေတာင္မွ ေယာင္စိန္ေလ..။ ဒါေပမဲ႔ ..ကၽြန္ေတာ္မွာ တစ္ခုေတာ႔
ရွိတယ္...။ “ အခု လုပ္ေနတဲ႔ အလုပ္ကို ကၽြန္ောတ္ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား
လုပ္တတ္တာပါပဲ...။”
ကၽြန္ေတာ္႔ အေဖကလည္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို ဒီလိုပဲ ေလ႔က်င္႔ေပးထားတယ္..။
ဒါနဲ႔...မေလးရွားမွာ ၄ ႏွစ္ၾကာျပီး ကၽြန္ေတာ္ျမန္မာႏိုင္ငံကို
ခဏျပန္ေရာက္ေတာ႔ ...
ေရာက္ျပီး တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ႔ သူနဲ႔ ေတြ႕တယ္..။ မေတြ႕တာၾကာေတာ႔ ဝမ္းသားအားရနဲ႔...
“ ေဟ႕ေကာင္...မင္းဘာေတြလုပ္ေနလဲ..
သူ..အခု အထိ စင္ကာပူ က လူေတြရဲ႕ Bright ကို ယွဥ္ႏိုင္ဖို႔
ေလ႔လာလို႔ မကုန္ေသးဘူးတဲ႔ေလ..။
ထားပါေတာ႔...မင္းအခု ဘာေတြလုပ္ေနလဲ ဆိုေတာ႔ သူ..ကၽြန္ေတာ္႕ကို သူ႕အိမ္ေခၚသြားတယ္..။
အိမ္က သူ႕ကို အေမြအျဖစ္ဝယ္ေပးထားတဲ႔ အိမ္တစ္လံုးမွာ သူတစ္ေယာက္တည္း
ငါးေတြေမြး ၊ ပန္းပင္ေတြစိုက္ေနတယ္..။ သူ စိတ္ကူးေပါက္ရာ လုပ္ေနတာပါ..။
သူအခု လုပ္ခ်င္ေနတာက Kiss Me Quick
အပင္မ်ိဳးေကာင္းေကာင္းစိုက္ခ်င္
ကၽြန္ေတာ္ မေမးမိ
ေတာ႔ပါ..။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုပဲ ျပန္လာခဲ႔တယ္..။
ဒါေၾကာင္႔ ...
ကၽြန္ေတာ္ လိုရင္းပဲေျပာပါေတာ႔မယ္..။
လူဆိုတာ သူမ်ားနဲ႔မျပိဳင္ပါနဲ႔...ကုိယ္႕
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲက စိန္ေဗဒါၾကီးက ဒီလိုေျပာခဲ႔ပါတယ္..။
“ မေန႕က စိတ္ေဗဒါ ထက္ ဒီေန႕ စိန္ေဗဒါ သာေအာင္ ၾကိဳးစားေနတာ...။” တဲ႔ေလ..။
ဘယ္မွာမွန္းမသိတဲ႔ စင္ကာပူ က လူေတြကို မယွဥ္ႏိုင္မွာ စိုးလို႔ အေျခအေန
ရွိရဲ႕သားနဲ႔ စင္ကာပူ သြားဖို႔
ေန႕ေရြ႕ ညေရြ႕ ေရြ႕ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္းကို ကၽြန္ေတာ္
စိတ္မေကာင္းပါ..။ သူဟာ ယွဥ္ျပိဳင္မႈကို
ေၾကာက္ရြံတတ္သူလားလို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိပါတယ္..။
“ အသံေကာင္းတဲ႔ ငွက္ေတြသာ ေတးသီရမယ္ ဆိုရင္ တေတာလံုး တိတ္ဆိတ္ေနမွာေပါ႔.....။”
ဆိုတဲ႔ စကားပံုေလး ရွိပါတယ္..။ အရာရာ အဆင္သင္႔ ျဖစ္မွ စင္ကာပူ
သြားမယ္ဆိုတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ သူငယ္ခ်င္း ဘယ္ေတာ႔မွ စင္ကာပူ ကုိ သြားျဖစ္ေတာ႔
မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔လဲ ခံယူမိပါတယ္..။
စင္ကာပူသားေတြကလည္း သူ႕တို႕ ကိုယ္သူတို႕ တိုးတတ္ေနေအာင္ ၾကိဳးစားေနၾကမွာေလ..။
သူ..ဘယ္ေတာ႕မွ လိုက္မွီေတာ႔မယ္ မထင္ေတာ႔ပါ...။
ဒါေၾကာင္႔.....Online က ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး
ေျပာခ်င္လို႔ေရးလိုက္တာပါ..။
ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေနတယ္ ဆိုျပီး အားငယ္ေနစရာ မလို ၊ စိတ္ပ်က္ေနစရာ
မလိုပါ..။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ပဲ တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ တိုးတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစား
ယွဥ္ျပိဳင္လိုက္ပါ သူငယ္ခ်င္း..။ တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕သာ ပိုသိ ၊ ပိုတတ္ေအာင္
ၾကိဳးစားပါ...။
အရင္က....ေတာ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ လူေတြဟာ...တစ္ေန႕
ကိုယ္႔ေနာက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ က်န္ေနခဲ႔တာ
ေတြ႕ရပါလိမ္႕မယ္...။
သိပ္ေကာင္းတဲ့ေဆာင္းပါးေလးပါ။ ဖတ္္ရႈႏုိင္ေအာင္တင္ေပးသူကိုေကာ၊ ေရးသားသူကုိေကာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
ReplyDelete